Een lange, maar voor het grootste deel een vlakke etappe naar het toeristische Assisi. De laatste paar dagen steekt de wind weer op. In het eerste deel in ons nadeel. Om dan later, als we wat meer naar het zuiden draaien, in ons voordeel uit te pakken. Het gaat op en af. De daalsnelheid is in bijna alle gevallen voldoende om de korte stukjes omhoog met gemak te nemen. Maar af en toe moet je ook rust nemen. In de schaduw voorzien we onszelf van nieuwe brandstof. We zien in het routeboek, dat we al 50 km in de knip hebben. Dat is al over de helft en voor ons doen ongebruikelijk ver. Maar wel mooi natuurlijk.
We zitten inmiddels in Umbrië. Met nog een km of tien te gaan nog een lastig klimmetje, maar daarna vooral op ons gemak naar de finish. Naar een camping op 4 km afstand van Assisi. Van ver zie je het al liggen. Het ligt prachtig tegen een glooiende bergrug. Op de helling van de Monte Subasio

Bij de receptie krijgen we een polsbandje met barcode. Heel belangrijk volgens de medewerker. Even later zien we hoe het systeem werkt als we twee tickets kopen voor de shuttlebus, die gasten vervoert naar Assisi. Ik wil contant afrekenen, maar de barcode wordt gescand. Morgenvroeg bij vertrek afrekenen.

Om 18.30 uur staat het busje voor ons klaar en 10 minuten later staan we in Assisi. Assisi is na Rome het tweede bedevaartsoord van Italië. De stad van Franciscus van Assisi, die hier geboren is. Die al zijn bezittingen aan de armen schonk en als kluizenaar in soberheid verder leefde. Als je het stadje doorloopt is van soberheid weinig sprake meer. Uiteraard zijn er naast de prachtige historische gebouwen, ook nog overblijfselen uit de Romeinse tijd, maar ook veel gefrutsel van bloempotten, souvenirwinkeltjes en pseudo-artistieke zaakjes. Op een of andere manier worden die over de hele wereld gerund door de al wat ouder wordende, maar nog altijd bohemien-achtig uitziende mannetjes en vrouwtjes. Het artistieke is er van af te lezen. Je vraagt je wel af of ze van hun nering kunnen leven.
Zie je in een stad als Santiago in Spanje honderden pelgrimgangers lopen, hier zie je niemand die herkenbaar is als iemand die op weg is naar de crypte, naar het stoffelijk overschot van St.-Franciscus.

We gaan u verder niet meenemen langs al dat moois. De stad is een echte aanrader. Daar moet u, als u in de buurt bent, gewoon een keer naar toe. Wat ons wel is opgevallen, is de goede staat van de gebouwen. Goed onderhouden cultuur-historisch erfgoed. Overdag is het waarschijnlijk wel erg druk. En er zijn niet veel van dit soort steden, die zo mooi gelegen zijn. Op hoogte. En dus prachtige uitzichten over het dal. Maar als de wind waait, dan is het na zonsondergang wel erg fris daar boven. We waren dan ook blij, dat het busje ons om 22.00 uur weer naar ons warme tentje bracht.